Ծնվել է
1977 թվականի հուլիսի 4-ին Երևանում։ Մեծանալով աշխատասեր ընտանիքում՝ մանկուց սովորել էր, որ կյանքում ամեն ինչ պետք է հասնել սեփական ջանքերով։

Հոգատարություն և աշխատասիրություն
Հարությունը իրավաբանական կրթություն էր ստանում հեռակա ուսուցմամբ, զուգահեռ աշխատում էր, երբ ազատ ժամանակ ունենում՝ զբաղվում էր սպորտով։ Կարատեն ու ֆուտբոլը նրա կյանքի կարևոր մասն էին։

Կատակասեր և ազնիվ
Նրան բոլորն հիշում են որպես ուրախ, կատակասեր, բայց միևնույն ժամանակ՝ ազնիվ ու պատասխանատու մարդ։ Միշտ պատրաստ էր աջակցել, իր շրջապատին ուրախացնել, բայց իր հոգսերը երբեք չէր բարձրաձայնում։

Վերջին զանգը
2020թ. նոյեմբերի 5-ին Շուշիից խոսեց ընտանիքի բոլոր անդամների հետ։ Նրա ձայնի մեջ կար անսովոր ջերմություն, կարծես հրաժեշտ էր տալիս, բայց ոչ ոք չէր ուզում հավատալ դրան։

Վերջին հերոսական մարտը
Նոյեմբերի 6-ին կամավորական Հարությունը կռվում էր Շուշիի համար։ Անկոտրում էր մինչև վերջ, պայքարում էր քաղաքի ամեն մետրի համար։ Նրա հիշատակն ապրում է բոլոր նրանց սրտերում, ովքեր ճանաչել են նրան։