Ծնվել է
1993 թ․ փետրվարի 14-ին Երևանում։

Մշտական շարժման մեջ
Սիրում էր թեթև աթլետիկա՝ «պարկուր»։ Ընկերների հետ խմբով մարզվում էին, կազմակերպություն էին հիմնել։ Երազում էր հետախույզ դառնալ, բայց վնասվածքը երկու անգամ հետաձգեց ծառայությունը։

Իր սիրած գործի մեջ
Օրը սպորտով էր սկսվում ու ավարտվում։ Ամուսնացած էր, ուներ մեկ դուստր, ում հետ կապը շատ ամուր էր, ջերմ, սահմաններ չուներ։ Երազում էր նաև տղա ունենալ։

Նվիրված ու բարի
Ընկերասեր էր, մեծ սիրտ ուներ։ Ամեն ինչ անում էր ուրիշների համար, նույնիսկ երբ վիրավոր էր, չէր հրաժարվում իր պարտականությունից։

Անհաս երազանքներ
Բնակարանը նորոգելու նպատակ ուներ, ուզում էր փոքր բիզնես սկսել։ Ծառայությանն էր նվիրված։ Ընդունվեց սահմանապահ զորքեր։

Վերջին զանգերը
Հոկտեմբերի 30-ին․ «Մա՛մ, ես քեզ շատ եմ սիրում»։ Չիմանալով, որ դա վերջին խոսակցությունն էր։ Նոյեմբերի 1-ին վիրավորվել էր, բայց շարունակում էր օգնել ուրիշներին։

Հերոսական քայլերը
Հորադիսում վիրավոր ընկերոջը 5 կմ ուսին դրած տարել էր՝ փրկելով նրա կյանքը։

Վերջին մարտը
Նոյեմբերի 1-ին, Սոս գյուղի մոտ։ Վիրավորներ տեղափոխելու ժամանակ ԱԹՍ-ի հարվածից զոհվեց։