Ծնվել է
2002 թ․ ապրիլի 20-ին Երևանում։

Սկզբունքներն ու համոզմունքները
Նա հավատում էր գիտելիքի ուժին։ Համակուրսեցիներին հորդորում էր սովորել․ «Միայն դա է ձեզ պետք գալու»։ Լավագույն աշակերտ ջահակիրն էր, բայց չէր պատմում այդ մասին՝ անգամ տանը։

Ընտանիքի կենտրոնում
Ամեն ինչից վեր էր կանգնած։ Սիրում էր ընտանիքը, եղբայրներին, տատիկին։ Նա եղբայր էր՝ «ամենալավ» բառի բոլոր իմաստներով։

Ներքին արժեքները
Նյութականը երբեք առաջնային չէր։ Կարևորում էր մարդու ներաշխարհը, ոչ թե՝ արտաքինը։

Երազանքները
Պատանեկան երազանքն էր՝ ապրել ինժեներական քաղաքում։ Նույնիսկ գնացել էր պարզելու՝ ինչ քայլեր են անհրաժեշտ։

Վերջին խոսքը
Հոկտեմբերի 11-ին հազում էր։ Երբ հարցրին՝ ջուր ունե՞ն, ասաց․ «Մա՛մ ջան, չես պատկերացնի՝ ինչ համով ջուր կա էստեղ»։ Խաբում էր, որ թաքստոցում են, բայց գտնվել է Հադրութում։

Վերջին մարտը
2020 թ․ հոկտեմբերի 12-ին, Հադրութում։ Յոթանասուներեք հոգանոց ջոկատով հայտնվել են շրջափակման մեջ։ Ոչ ոք ողջ չի մնացել։ Տիգրանը հետմահու պարգևատրվել է Մարտական խաչ շքանշանով։