Ծնվել է
1999 թ․ հունվարի 4-ին Երևանում։

Ոգեշնչման աղբյուրները
Ռոբերտ Աբաջյանի խոսքերից ոգեշնչված՝ մանկուց երազում էր ծառայել։ Չնայած ընտանիքը տեղափոխվել էր Գերմանիա, 19 տարեկանում վերադարձավ՝ իր պարտքը տալու հայրենիքին։

Ընտանեկան ջերմությունը
Անմասն չէր մնում տատիկից։ Սիրում էր ընտանիքի հետ ժամանակ անցկացնել։ Երջանիկ էր նրանց ներկայությամբ։

Սրտացավ ընկեր
Ծառայության ընթացքում իրեն ցուցադրել էր որպես ընկերասեր, նվիրվող։ Վերջին շորն էլ կբաժաներ, եթե անհրաժեշտ լիներ։

Չիրականացած երազանքներ
Գերմանիայում սովորում էր ավիացիայում։ Նրան կոչում էին առաջարկել, բայց հրաժարվել էր, քանի որ վստահ էր, որ պետք է գնար ուսումը շարունակելու։

Հոգու խաղաղությունը
Երևանի փողոցներով զբոսնելը նրան հանգստություն էր բերում։ Սիրում էր քաղաքը իր ամբողջությամբ։

Վերջին խոսքը
Հոկտեմբերի 11-ին զանգեց․ «Ճնշումդ մի բարձրացրու, մամային ասա, փոքրերին լա՛վ նայի»։

Վերջին մարտը
2020 թ․ հոկտեմբերի 13-ին, Թալիշում։